Lunchpauze

In de welverdiende pauze na de poulewedstrijden, werd er genoten van een heerlijke lunch die door ons aller Pascal was bereid (nee, ik ga hier geen flauwe grap over maken in relatie tot zijn tafeltenniskwaliteiten: vanwege respect voor de tegenstander zijn daar ook bij mij toch enige grenzen).

Verloop van de troostronde

Piet wist zich als eerste door de kwartfinales te werken door Tineke te verslaan. Overigens zeer knap van Tineke dat ze zover kwam. Wel beschouwd is zij met die prestatie de Nootdorps Tafeltennis Kampioene 2023. Anderzijds waren daar ook niet zoveel wedstrijden voor nodig en was er helaas geen prijs voor beschikbaar gesteld. Heel geëmancipeerd is het dus nog niet in de tafeltennissport. Maar we dwalen af, dus op naar de andere potten in de kwartfinale. Henny won eveneens met 3-0 van Reinier, die overigens nog best knap mee bleef doen. Al wat moeilijker kwam de zege tot stand van Erik op Jan. Deze ploeggenoten kennen elkaar door en door, vandaar. Erik startte sterk, maar Jan kwam steeds beter in de partij, helaas zonder daarbij aan het langste eind te trekken. Ongekend spannend was de vierde kwartfinale tussen Rob en Joep. Rob pakte een voorsprong, die Joep daarna geheel omboog naar een 2-1 voorsprong voor hem. Rob wist de zege van Joep nog even uit te stellen, maar in de laatste set sloeg Joep toch vrij genadeloos (zo kennen wij hem weer) toe.

Als u als goede lezer dit allemaal nog kan volgen, dan was de halve finale een strijd tussen Erik en Piet en Joep en Henny. Voor beide partijen was vooraf geen afloop te voorspellen. Dat werd dan ook niet gedaan.

Na een flitsende start van Piet kwam Erik terug in de partij door de tweede set te winnen. Daarna nam Piet nog wat meer het initiatief en deels zelfs agressief in de goede zin, dat wel. We blijven immers sportief in onze kracht. Joep en Henny waren nog iets meer aan elkaar gewaagd. Henny kwam op voorsprong, Joep maakte gelijk, waarna Henny weer een set uitliep. In de laatste set was er een bloedstollende 12-10 voor Henny voor nodig om hem de overwinning te brengen.

De strijd om de derde plaats tussen Erik en Joep werd gewonnen door Erik.

De finale ging tussen Piet en Henny. Met de penningen is Piet altijd zuinig en dat bleek al snel dat hij dat ook is met zijn energie. Want vol energie trok Piet al snel de partij naar zich toe. Henny stribbelde hier en daar nog wat tegen met zijn befaamde en volgens sommigen beruchte smashes. Uiteindelijk was het Piet die zich winnaar van de troostronde mag noemen. Een schrale troost zullen we maar zeggen. Henny keurig op de tweede plek.

Winnaarsronde

Pascal liet er bij Demian geen onduidelijkheid over bestaan wat zijn intenties waren. Met 3-0 en een afbouwend schema, was deze partij tussen voormalig kampioenen snel voorbij.

Ronald begon met een aardige achterstand tegen Henk, kwam terug tot 2-1, maar moest toch het hoofd buigen. Debutant Mazyar begon stroef tegen Frans en kwam 1-0 achter. Daarna had hij zijn zenuwen in bedwang en wist de partij in drie sets achter elkaar toch met 3-1 te beslechten. Niet gek voor een debutant en hij was duidelijk nog niet bereid om de handdoek in de ring te gooien. Rien zette de druk er tegen Roel direct op en kwam 2-0 voor. Zoals bekend geeft Roel ook dan geen krimp en pakte met 11-5 gemakkelijk de derde set. De vierde ging ook weer behoorlijk gelijk op. Op de stand 10-8 koos Rien voor de zekerheid van een kantbal en besliste zo deze titanenstrijd in zijn voordeel.

De halve finales bleken een makkelijke prooi, althans voor de spelers die doorgingen naar de finale. Pascal wist het Henk aanzienlijk minder moeilijk te maken dan in de poulewedstrijd toen het 3-2 werd. Henk gaf ditmaal geen set weg en bereikte daarmee de finale. Mazyar leek een makkelijke overwinning tegen Rien te boeken na een 11-5 overwinning in de eerste set. Maar dan ken je Rien nog niet. In de tweede set trok hij de stand bijna weer op gelijke hoogte, maar verloor toch nipt met 11-9. In de derde set nam Mazyar weer het initiatief en bereikte met zijn debuut ook direct de finale.

De wedstrijd om plek 3 tussen Rien en Pascal werd er een om in te lijsten. Pascal trok fel van leer en gaf Rien te kennen dat hij uit een ander vaatje moest tappen. Dat kan Rien ook en dat deed hij dus. Met 11-9 won hij de tweede set. In de enerverende derde set was het stuivertje wisselen. Pascal trok uiteindelijk met 14-12 aan het langste eind. Rien liet zich niet kennen en overtuigde zeer in de vierde set: 11-6 voor hem, waarna hij ook de beslissende vijfde set naar zich toe wist te trekken. Een mooie derde plaats voor Rien.

De grote finale

De finale werd dus een strijd tussen nieuweling Mazyar en titelverdediger Henk. Ik zou nu een bloedstollend verhaal kunnen schrijven, maar er zijn geen setstanden genoteerd, dus maar even uit het hoofd. Waar Mayzar normaal gesproken dwingend speelt en de tegenstander achteruit dwingt, bleek dat Henk daar niet zo op zat te wachten. Doordat Mayzar bovendien last had van de uiterst laffe, maar vaak effectieve serviceballen van Henk, gingen de eerste twee sets relatief gemakkelijk naar Henk. Er restte dus een loodzware opgave voor Mayzar. En die handschoen pakte hij ondanks de al eerdere partijen nog met verve op. Hij rechtte zijn rug en kwam beter mee in de partij dan in de eerste twee sets. Henk had moeite om hiermee om te gaan, maar bleef Mayzar wel bij. Het werd een close finish die uiteindelijk toch met  11-9 door Henk werd gewonnen. Een knappe tweede plaats voor Mayzar en een verdiende prolongatie van de titel voor Henk.

 Voorzitter Ronald had voor alle prijswinnaars nog een toepasselijk woordje en zo sloten wij deze lange tafeltennis dag af. Hulde aan de organisatie.

Was getekend: Sjokkertje